Strawberries from Poland: A w listopadzie lubię... (tarta brukselkowa)

A gdzie 'w listopadzie lubie...?' denerwujace to jest jak zaniedbujesz czytelnikow (pis. oryginalna) – pisze anonimowy czytelnik. Jako że ostatnie, czego pragnę, to być przyczyną stresów, prezentuję mój listopadowy TOP 2012.

W listopadzie lubię...

1. Festiwal NARRACJE - Instalacje i Interwencje w Przestrzeni Publicznej, który po raz kolejny odbędzie się w Gdańsku (15-18 listopada). Zeszłoroczna edycja imprezy, której hasłem przewodnim była próba zobrazowania bioróżnorodności miasta oraz otwarcie dyskusji na temat rozwoju urbanistycznego miasta postrzeganego jako zjawisko naturalne mnie zachwyciła. Dolne Miasto po zmierzchu + sztuki wizualne (projekcje wideo, gra świateł w tajemniczych zakamarkach miasta, we wnętrzach opuszczonych budynków, na ścianach starych kamienic) to rewelacyjne połączenie.

A co będzie się działo w tym roku? Tegoroczne Narracje to niezwykła płaszczyzna zmagań z duchami, które na przemian prześladowały i definiowały miasto Gdańsk przez wieki jego skomplikowanej historii (cyt. pochodzą ze strony organizatora).

2. Rozmowę z Bohdanem Dziemidokiem, którego wykłady z etyki były najciekawszymi (obok tych z kryminalistyki i medycyny sądowej) na moich studiach. Wywiad znajdziecie w listopadowym numerze WO Extra, a w nim wiele mądrych słów o starości, zawiści, poczuciu humoru. Musicie się przemęczyć i przeczytać fragment o zawiści – bardzo na miejscu:

Można zaryzykować tezę, że zawiść jest często przypadłością wielu ludzi. Jeśli masz pecha i nie masz wad, wymyśl jakieś niepowodzenia i opowiadaj o nich.(…) Ludzie się uspokoją, zaczną ci nawet współczuć. (…) Pamiętajmy, że ludzie małą granicę tolerancji na cudze sukcesy i cnoty.

3. Piękne zdjęcia Marylin Monroe, odkryte dzięki Szellce. Kiedyś sobie takie wylicytuję!

4. Stronę internetową nowego magazynu kulinarnego KUKBUK, do której dokładam coś od siebie. Papierowy KUKBUK wychodzi już za moment, a ja przebieram nogami, nie mogąc się go doczekać!

5. Piosenkę „Manhattan” z nowej płyty Cat Power pt. „Sun”. I w ogóle całą Cat Power i jej seksowny głos, trochę niezdarny taniec i zamglone spojrzenie.

6. Spacery po starych zakątkach Gdańska. Takie jak ten, ten i ten. Szykuję małą relację fotograficzną z ostatniego z nich.

7. Resztki koloru na drzewach tej jesieni. Cieszę się nimi, dopóki są. Łapię olśniewające snopy złotego, światła, które potrafią się wyłonić nagle zza chmur. Takie rzeczy tylko jesienią.

8. Film "Pokłosie" Władysława Pasikowskiego. Być może oglądanie takich filmów w listopadzie nie jest zbyt fortunnym pomysłem, bo potęguje stany depresyjne, ale są takie rzeczy, które trzeba zobaczyć.

9. Brukselkę. Duszoną, smażoną, pieczoną, a ostatnio nawet zapieczoną w pyszne tarcie, którą zdążyłam uwiecznić wieczorem tuż przed jej zniknięciem. Przepis poniżej.

2 garście brukselki, pokrojonej w połówki

1 opakowanie śmietany 12% lub 18%

1 mała cebula, pokrojoną w piórka

opcjonalnie: 4 suszone pomidory w oleju, odsączone i pokrojone w paski

oliwa/olej do duszenia brukselki

Najpierw robię kruche ciasto: masło kroję w kostkę, następnie siekam z resztą składników. Gdy będzie miało konsystencję bułki tartej, szybko zagniata ciasto i formuję je w kulę. Wkładam do lodówki na pół godziny.

W tym czasie przygotowuję farsz: na 2 łyżki oliwy wrzucam brukselkę, solę ją i podsmażam chwilę, a następnie podlewam warzywo 2-3 łyżkami wody i duszę aż nieco zmięknie (ok. 10 minut, nie może się rozgotować). W misce mieszam jajka, śmietanę, pokrojone pomidory. Solę i pieprzę masę.

Formę do tarty wyklejam kruchym ciastem, które nakłuwam widelcem i podpiekam w 190 st. C. przez 15 minut. Na podpieczony spód wykładam brukselkę, pokrojoną cebulę i zalewam masą śmietanowo-jajeczną.

Tartę piekę w 180 st. C. przez 30-40 minut, aż nadzienie się zetnie, a brzegi nieco zarumienią. Podaję lekko schłodzoną.

1. Pomysł własny, ciasto z przepisu domowego. Moją tartę mogłam bardziej podpiec - powinna być bardziej złota, ale się pośpieszyłam.