Dyni nigdy za wiele. Wchodzę do warzywniaka i mój wzrok od razu pada na tę pękatą kulę. Nie lubię się rozdrabniać, nie proszę o krojenie warzywa na części - kupuję ją całą, a potem ubolewam, że nie mam w domu małej piły ręcznej.
O dyni pisałam niedawno w na.temat, ale ten - omen nomen - temat można wałkować w nieskończoność. Ilekroć na parapecie pyszni się kolejna sztuka, w głowie mam mnóstwo pomysłów na to, jak ją wykorzystać. Obecnie odeszłam nieco od pachnących kuminem czy czarnuszką zup (które uwielbiam!) na rzecz dodatku mleczka kokosowego, które zwiększa aksamitność zupy. Chilli jednak pojawia się w zupie niemal zawsze, bo dynia potrzebuje ostrego kopnięcia.
W tym roku również dużo piekę z dodatkiem dyni: słone bułeczki dyniowe, ciasto z polewą z białej czekolady, focacię. I tę ostatnią chcę Wam pokazać, bo w połączeniu z szałwią, pachnącą oliwą i grudkami morskiej soli, smakuje cudnie.
FOCACCIA DYNIOWA Z SZAŁWIĄ
na ciasto:
500 g mąki
1/2 łyżeczki soli
1 łyżeczka cukru
300 ml wody
100 ml oliwy
30 g drożdży
na wierzch:
4 łyżki oliwy,
2 ząbki czosnku,
1/2 szklanki pokrojonej w kostkę dyni
10-15 świeżych listków szałwii
gruboziarnista sól
W letniej wodzie rozrabiam drożdże z cukrem. Mąkę wsypuję do miski. Dodaję sól, wyrośnięte drożdże, połowę oliwy, składniki dokładnie mieszam. Odstawiam do wyrośnięcia na ok. 2 godz. Po tym czasie układam ciasto na stole i ugniatam palcami, formując je w coś na kształt kwadratu.
Przygotowuję wierzch placka: oliwę mieszam z rozgniecionym czosnkiem i rozsmarowuję na cieście. Układam na cieście kawałki dyni, wtykam między nie kawałki szałwii. Focaccię piekę w 180 st. C. przez ok 20 minut.
Po upieczeniu, kiedy focaccia jest jeszcze ciepła, smaruję ją pozostałą oliwą i posypuję solą. Jem póki jeszcze jest ciepła, bo wtedy jest najlepsza (choć na zimno oczywiście tez pyszna!).
Uwagi:
1. Wypiek najlepiej smakuje jeszcze ciepły, kiedy szałwia chrupie między zębami, a dynia jest słodka, ciepła i rozpływa się w ustach. Przepis na bazowe ciasto już kolejny raz robię wg receptury podanej przez Martę Gessler (jej rozmarynowo-pomarańczową focaccię też piekłam kilka razy -pyszna!), dodatki to moja inwencja twórcza.
2. Ważne, by wypieku nie przeładować dynią, bo wtedy to już nie będzie focaccia. Oczywiście zamiast dyni i szałwii można zrobić focaccię z oliwkami czy np. pomidorkami koktajlowymi.
Etykiety: bezmięsne, ciasto drożdżowe, czosnek, dynia, na słono, zioła
